حسابداری ، زبان کسب و کار

محدودیت منابع اقتصادی، از مهم‌ترین چالش‌هایی است که کسب و کارهای مختلف با آن درگیر هستند. برای غلبه بر این چالش، در اختیار داشتن اطلاعات مناسب که برنامه ریزی و مدیریت بهتر این منابع محدود را آسان کند، ضروری است.
در سازمان‌ها وظیفه تهیه و تامین این اطلاعات بر عهده حسابداری است. حسابداری مهمترین زبان کسب و کار است که به ما کمک می‌کند تا با استفاده از یک واحد اندازه‌گیری مشترک، یعنی واحد اندازه‌گیری پولی، بتوانیم منابع استفاده‌ متنوع را اندازه‌گیری و نتایج به کارگیری آن‌ها را ارزیابی کنیم تا از این طریق برنامه‌ریزی و مدیریت منابع اقتصادی را امکان پذیر سازیم.

حسابداری مهمترین زبان کسب و کار است که از یک سیستم اطلاعاتی که از طریق شناسایی، ثبت، طبقه بندی، تلخیص و گزارشگری رویدادهای مالی، اطلاعات لازم را در اختیار استفاده کنندگان از اطلاعات حسابداری قرار می‌دهد. بر همین اساس حسابداری شامل فرایند جمع‌آوری، ثبت، طبقه بندی و خلاصه کردن رویدادهای اقتصادی بر اساس مدارک مستند است که منجر به استخراج صورت‌های مالی می‌شود و در واقع حسابداری ارائه کننده اطلاعات مالی مربوط به یک کسب و کار به استفاده کنندگان مختلف این اطلاعات است.

استفاده کنندگان از اطلاعات حسابداری طیف وسیعی را تشکیل می‌دهند. نیاز اطلاعاتی این استفاده کنندگان به نوع تصمیماتی که اتخاذ می‌کنند بستگی دارد و تفاوت در این تصمیمات، استفاده کنندگان را به دو گروه اساسی تفکیک می‌کند. گروه نخست تصمیم گیرندگان درون سازمانی هستند و گروه دوم تصمیم گیرندگان برون سازمانی.

استفاده کنندگان داخلی عمدتا افرادی هستند که مدیریت شرکت و کسب و کار را بر عهده دارند و اطلاعات حسابداری را برای برنامه‌ریزی، کنترل، هماهنگی و تصمیم گیری لازم درباره عملیات شرکت استفاده می‌کنند. از سوی دیگر استفاده کنندگان خارجی در بیرون از شرکت و سازمان بوده و صاحبان سهام، بانک‌ها، مراجع مالی و اقتصادی دولتی، طلبکاران شرکت و غیره را شامل می‌شود.

بر همین اساس امروزه قلمرو حسابداری در شرکت‌ها و سازمان‌های مختلف را به دو حوزه اصلی حسابداری مدیریت و حسابداری مالی تفکیک می‌کنند:

۱-حسابداری مدیریت وظیفه تهیه اطلاعات مالی مورد نیاز مدیران داخلی شرکت به منظور برنامه ریزی، کنترل عملیات و تصمیم گیری را بر عهده دارد. حسابداری مدیریت پیامدهای مالی سناریوهای مختلف در خصوص یک تصمیم گیری مشخص در داخل شرکت را تحلیل کرده، نتایج حاصل از تصمیمات گرفته شده را گزارش می‌کند و از این طریق، فرآیند برنامه ریزی و کنترل عملیات را در موسسه امکان پذیر می‌کند.

۲-حسابداری مالی آن بخش از حسابداری است که به تشخیص، اندازه‌گیری، گزارش اطلاعات و تجزیه و تحلیل وضعیت مالی می‌پردازد و برای استفاده کنندگان اطلاعات مزبور، امکان قضاوت و تصمیم گیری آگاهانه را فراهم می‌سازد. هدف گزارشگر در حسابداری مالی، عمدتاً ارائه اطلاعات مورد نیاز استفاده کنندگان خارجی است.

لازم به یادآوری است که صرف نظر از موارد فوق، نوعی حسابداری نیز وجود دارد که وظیفه تشخیص اثرات مالیاتی عملیات و فعالیت‌های مالی یک شرکت را برعهده دارد که آن را حسابداری مالیاتی می‌نامند.

از آنجا که قسمت اعظم درآمدهای دولت‌ها از طریق مالیات وصول و تامین می‌شود، از وجود حسابداران مالیاتی جهت حصول اطمینان از دریافت حقوق قانونی دولت استفاده می‌شود.